آهو نگاهش كرد و گفت : دوستمه .
ـ دوستت ؟!!!
ـ آره چرا تعجب كردي ؟
ـ چرا لباس هاي پسرونه پوشيده ؟
آهو پوفي كشيد و براش توضيح داد كه نيمه شب ترسيده و تنها بود پيش اونها اومده . گلابتون جلوي در خانه آهو منتظر بود .
گفت :
ـ پس تاليا چي شد ؟
آهو : داره مياد .
دامون : عليك سلام .
گلابتون خنديد و گفت : سلام .
ـ آهو گفتي اسمش چي بود ؟
آهو ابرويي بالا انداخت و گفت : من نگفتم .
دامون به پشت سرش دستي كشيد گفت : يعني بگو .
آهو : تاليا .
دامون : اِ اين همون دختره س ؟ يه بار گلاب حرفش رو زده بود ....
يه دفعه گلابتون جيغ زد : گلاب خودتــــــــــي .
دامون در حالي كه شونه هايش از خنده بالا و پايين مي شد نگاهش رو از گلابتون گرفت به آهو دوخت و گفت : همون همكلاسي تون ؟!!كجايي بود ؟
آهو : مكزيكي .
دامون نگاهي به گلابتون انداخت و گفت : بي بخار ها يه آستيني برام بالا بزنيد .
گلابتون با تعجب نگاهش كرد و گفت :
ـ جدي ازش خواستگاري كنم ؟ دختر خوبيه ...
دامون خنديد و گفت :
ـ نه يه جور نگو كه يه دفعه اي زياد خوشحال بشه ، پله پله .
آهو : يعني چي ؟
دامون به نگاه گيج آهو خنديد و گفت :
ـ يعني مي خوام باهاش دوست شم ، خوشگله .
آهو چشم هاشو ريز كرد و با حرص گفت : پاشو برو دامون تا تيكه تيكه نشدي .
دامون با خنده دست هاشو بالا برد و در حالي كه عقب عقب سمت خونه شون مي رفت گفت :
ـ ثواب داره ، بهش فكر كنيد .
گلابتون نگاهش رو از دامون گرفت و به مسير ديگه اي دوخت . تاليا آروم آروم مي اومد.
ـ من اومدم بچه ها .
آهو دستش رو گرفت و گفت : بيا ببين كدوم لباس رو دوست داري .
تاليا : هر چي باشه ، فرقي نمي كنه .
تاليا و آهو و گلابتون به طبقه بالا رفتند و تو اتاق آهو براي تاليا لباس انتخاب كردند. آهو بهش يه روپوش سرمه اي نخي كوتاه با يه شال سرمه اي داد . گلابتون بهش گفت كه با تيپش شلوارش جور در نمياد . براي تاليا اهميتي نداشت اما آهو با اصرار شلوار پارچه اي سفيدي بهش داد ، به خط اتوش اشاره كرد و به تاليا گفت :
ـ زياد نپوشيدمش ، آخرين بار هم دادم خشكشويي .
تاليا شلوار رو هم پوشيد و گفت : اين چه حرفيه ؟ بابت همه چي تشكر مي كنم .
گلابتون : تنهايي مي خواي بري ؟
تاليا : آره ، مشكلي نيست .
گلابتون : مطمئني ؟
تاليا : آره ، ميرم بيمارستان از اون ور هم با بابام ميرم خونه .
آهو : پس گوشيت رو روشن بگذار .
تاليا : ok عزيزم .
با هم از پله ها پايين مي رفتند كه ديدند دامون روي مبل نشسته و ظرف ميوه جلوي خودش گذاشته .
آهو : دامون اينجا چي كار مي كني ؟
دامون هر سه رو نگاه كرد و گفت : دارم از خودم پذيرايي مي كنم .
گلابتون : مگه تو خونه خودمون ميوه نيست ؟
دامون : ميوه كه هست ولي مامان و خاله داشتند حرفاي زنونه مي زدند گفتم در حضور من معذبم نباشن ، اومدم اينجا .
بعد تك خنده اي كرد و مشغول ميوه پوست كندن شد .
آن سه آخرين پله را هم طي كردند و آهو گفت :
ـ خب مواظب خودت باش .
تاليا سريع صورت آن دو رو بوسيد و گفت : مرسي بچه ها ، ممنتونم .
گلابتون : خواهش مي كنم عزيزم ، مواظب خودت باش .
تاليا : چشم خداحافظ .
آهو : بمون تا جلوي در باهات مياييم .
دامون : جايي ميريد ؟
آهو : ما تا جلوي در ، تاليا داره ميره .
دامون از خوردن دست كشيد و گفت : كجا حالا ؟ بوديد ؟ در خدمت باشيم .
تاليا لبخند تشكر آميزي زد و گفت :
ـ ممنون بايد برم پدرم مرخص ميشه .
دامون : آخي خدا بد نده ، پدر طوريشونه ؟
ـ بله ناراحتي معده داره .
ـ خب تنهايي ميريد بيمارستان ؟
ـ بله .
آهو : ما گفتيم بريم باهاش ولي قبول نكرد .
دامون دنبال سر آنها تا جلوي در رفت و رو به تاليا گفت :
ـ تنهاييد منم باهاتون بيام ، من دارم ميرم كلاس گيتار .
گلابتون لبخند موذي اي زد و گفت :
ـ اين ساعت تو كلاس گيتار داري ؟
دامون براي او چشم غره رفت و گفت :
ـ دارم ميرم با استادم كلاس هامو هماهنگ كنم .
تاليا سري تكون داد و گفت :
ـ گيتار كار مي كنيد ؟
دامون با لبخند گفت : آره .
تاليا : حرفيه ؟!!!
دامون نگاه تهديد آميزي به گلابتون و آهو انداخت بعد رو به تاليا گفت :
ـ بله حرفه اي .
تاليا : خيلي خوبه ، موفق باشيد .
ـ ممنون زنده باشيد .
تاليا به گوشيش نگاه كرد و گفت : خب من ميرم بچه ها .
دامون : تعارف مي كنيد ؟ مي خواهيد باهاتون بيام ؟
تاليا : نه ممنون بچه ها زنگ زدند آژانس .
دامون : دوچرخه تون اينجا مي مونه ؟ نگران نباشيد ، بعدا براتون مياريم .
تاليا : نه مي گذارم پشت آژانس مي برم .
آهو ريز ريز خنديد و دامون ديگه چيزي نگفت و تاليا خداحافظي كرد و آهو و گلابتون تا جلوي در بدرقه اش كردند .

وااااااااي باورم نمي شه آخرين امتحانه ، تو باورت ميشه گلاب ؟
گلابتون با لحن خسته اي كه ناشي از زود بيدار شدن صبحش بود گفت :
ـ گلاب و مرض ، گلاب و سياه سرفه ...
آهو خنديد و گفت :
ـ از دهنم در ميره به جون تو .
ـ به جون خودت ، در لق بودن دهنت هيچ شكي نيست .
با هم از مدرسه خارج شدند . آهو گوشي شو كه ويبره مي رفت جواب داد .
ـ سلام آهو .
ـ سلام .
ـ من تو راهم ، جلوي كوچه بيا .
سكوت كرد .
ـ الو آهو ؟
ـ بله ؟
ـ شنيدي چي گفتم ؟
باز سكوت كرد .
ـ دارم ميام دنبالت ، فعلاً باي .
قبل از اينكه قطع بشه با عجله گفت :
ـ نه .
گلابتون نگاهش كرد . فرزين گفت:
ـ چي شده عزيزم ؟
نفسش رو آروم بيرون داد و گفت : با گلابتونم .
و به گلابتون نگاه انداخت كه داشت نگاهش مي كرد .
ـ خب اشكالي نداره .
آهو آزرده شد . فكر مي كرد برعكس فرزين مشتاق هم هست كه ببينش .
ـ من رسيدم زودي بياييد .
تماس قطع شد . آهو به نگاه منتظر گلابتون چشم دوخت . بعد چند ثانيه سكوت آهو ، گلابتون يك دفعه گفت :
ـ ببين اگه فرزين داره مياد دنبالت من نيستم ها ، گفته باشم .
آهو سري تكون داد و گفت : داره مياد .
گلابتون با جديت گفت :
ـ خوش بگذره ، من كه نيستم .
ـ واه نميريم گردش ، فقط تا يه جايي ما رو ميرسونه .
ـ اصلاً حاضر نيستم سوار ماشينش بشم .
آهو حس كرد داره بهش توهين ميشه . چرا دوست نداشت سوار ماشين فرزين بشه ؟ چون چيزي كه او بهش شك داشت گلابتون يقيين داشت ؟ مي خواست از فرزين و نگاه هاش فرار كنه ؟
جنگ ناپاني در افكارش برپا بود .
ـ بعد تو زودتر برسي خونه كه بد ميشه .
گلابتون موهايش را كمي كنار زد و گفت :
ـ ميگم رفتي جزوه فتو بزني .
آهو لب برچيد و گفت : امتحانات كه تموم شد .
گلابتون كلافه گفت :
ـ چه مي دونم ، مي گم يكي از كتاب هات دست يكي از بچه ها بود رفتي تا جلوي خونه شون بگيري .
آهو سري تكون داد و گفت : باشه .
جلوي كوچه هر دو ماشين فرزين رو ديدند . گلابتون سر سري باهاش خداحافظي كرد و سمت تاكسي اي كه براي مسافري ايستاده بود دويد .
آهو سوار ماشين فرزين شد و گفت :
ـ سلام . لطفاً برو تا كسي منو نديده .
فرزين با تعجب گفت :
ـ اون گلابتون بود رفت ؟
ـ اوهوم . لطفاً برو .
ـ اي بابا .
ماشين رو روشن كرد و راه افتاد . آهو نگاهش كرد كه فرزين گفت :
ـ چرا نموند برسونمش ؟ عجيبه ...
آهو كمي سكوت كرد . نمي دونست درست هست يا نه . بهتر بود كه بگه . هر چند قرار بود دروغ بگه ، ولي كمي تارهايي كه دور ذهنش تنيده شده بود گسسته مي شد .
ـ چرا جواب نمي دي ؟ گلابتون از من دلخوره ؟
نفسش رو بيرون فوت كرد و بدون اينكه به فرزين نگاه كنه گفت :
ـ گلابتون قرار داشت .
فرزين خنديد و گفت :
ـ ديدم با عجله سمت تاكسي دويد ، پس شيطون قرار داشت .
آهو با تعجب نگاهش كرد . فرزين كمي به فكر رفت بعد سرش رو سمت او گردوند و با اخم كوچكي كه ابروهايش را حالت داده بود گفت :
ـ ببينم قرار چي داشت ؟
آهو كمي دست هاشو در هوا تكون داد و گفت : قرار ...قرار ديگه ...
فرزين با شك و ترديد پرسيد :
ـ با پسر ؟؟!!
ـ اوهوم .
اخم هاي فرزين به هم نزديك شد و زير لب زمزمه كرد :
ـ بهش نمي خوره .
آهو حس خوبي نداشت ، با اخم گفت :
ـ به من مي خورد كه بهم پيشنهاد دادي ؟
فرزين با حواس پرتي سري تكون داد و گفت : نه نه ...منظورم اينه ...ببينم با كي دوسته ؟ يعني پسره قابل اطمينان هست ؟ ميشناسيدش ؟ خانواده ش مي دونند ؟
آهو لبخند خسته اي زد و گفت :
ـ اووووو چرا همچين شدي ؟ يعني اين قدر گلابتون برات مهمه ؟
فرزين از حرفش جا خورد . بعد يكدفعه جدي نگاهش كرد و گفت :
ـ منظورت چيه آهو ؟
آهو كه كمي متمايل به او نشسته بود ، صاف نشست و گفت :
ـ منظوري ندارم .
تا فرزين خواست چيزي بگه آهو به رو به رو خيره شد و گفت :
ـ پسره رو زياد نمي شناسيم ، ولي تو ميشناسيش .
فرزين با تعجب و شگفتي گفت : من ؟
ـ آره ، گلابتون با آيدين دوسته .
يكدفعه فرزين پايش را روي ترمز كوبيد و لاستيك ها روي آسفالت كشيده شد . آهو كه به جلو متمايل شده و سرش به شيشه خورده بود خودش رو عقب كشيد و شروع كرد پيشوني شو ماليدن .
فرزين به خودش اومد . در سمت راست ايستاده بود و ماشين ها بوق مي زدند و از سمت چپ او مي رفتند . ماشين رو روشن كرد و گفت :
ـ حالت خوبه ؟
آهو همون طور كه پيشوني شو مي ماليد گفت : خوبم .
ـ زخمي نشدي ؟
آهو با حرص گفت : نه ، ولي اگه سرعتت بيشتر بود ناكام مي شدم .
فرزين دوباره در افكارش غرق شده بود .
ـ جدي گلابتون با آيدين دوسته ؟ از كي ؟
آهو دستش رو از روي پيشوني برداشت و گفت : از همون بعد جشن .
ـ پس ...پس چرا الان ميگي ؟
ـ لازم بود بيام بگم دختر خاله ام دوست پسر داره ؟
فرزين راه افتاد و گفت : نه .
آهو سري تكون داد و به رو به رو نگاه كرد . گيج شده بود . دقيقاً نمي تونست روي افكارش تمركز كنه . نمي دونست شوكه شدن فرزين براي دوست پسر داشتن گلابتون بود يا اينكه وقتي فهميد دوست پسرش آيدينه ، دوست داشت درباره دومين گزينه فكر كنه ، دلايل منطقي هم براي خودش در ذهن برد ، وقتي فرزين فهميد گلابتون با آيدين دوسته عكس العمل شديد نشون داد ...
ـ آهو ....آهو با تو ام .
با گيجي برگشت نگاهش كرد و گفت : چيه ؟
ـ دو ساعته دارم صدات مي كنم خانومي ، چته ؟ خوبي ؟
آهو زير لب زمزمه كرد "خانومي"
لبخند نيمه كاره اي براي فرزين زد و گفت : خوبم .
ـ مطمئني ؟ ببرمت دكتر ؟
ـ نه نه خوبم . فقط تو فكر بودم .
فرزين با لحن شوخي گفت :
ـ داشتي به چي فكر مي كردي بلا ؟
آهو نگاهش كرد ، شوك و حيرت و درگيري ذهني چند دقيقه پيش هيچ كدوم در فرزين هويدا نبود ، لبخندي زد و با شيطنت گفت :
ـ افكار خودمه ، نمي گم . فرزين چشم هاشو ريز كرد و مدتي چهره شو كاويد . آهو كمي سرخ شده بود . فرزين گفت :
ـ موهات چرا اين رنگي شده آهو ؟
و دستش رو سمت موهاي او برد كه آهو سرش رو عقب كشيد بعد در آينه ماشين به موهاش نگاه كرد . پكر شد . رنگ موهاي قبلي اش به مرور زمان برگشته بود و او موقع امتحانات ترجيح داده بود موهاشو رنگ نكنه تا بعد از امتحانات .
ـ چه طور ؟
فرزين با تعجب نگاه كرد و گفت : تو موهات رو رنگ مي كني ؟
بعد مكثي آهو گفت : آره ، اين رنگ موهاي واقعيم هست ...
زير چشمي نگاش كرد و گفت : بد رنگه ؟
فرزين لبخند زد و گفت :
ـ نه خيلي بانمكه .
آهو ماعجب نگاهش كرد و گفت : جدي ؟
لبخند فرزين كش اومد و سر تكون داد . آهو دوباره نگاهي به آينه انداخت . به رنگ موهاش ...با رنگ پوستش مي اومد ، چرا تا به حال خودش پي نبرده بود ؟؟؟
راه افتادند . فرزين متفكر بود آهو هم چيزي نگفت . در سكوت اونو رسوند .

***

عسل و برنا با هم عقد كرده و آهو و گلابتون هر وقت عسل رو مي ديدند بابت تاهلش سر به سرش مي گذاشتند . عسل هم كم نمي آورد و مي گفت نوبت اونها كه شد جبران مي كنه . اين وسط گلابتون فقط از رفت و آمد هاي عطا خوشش نمي اومد . به بهانه فاميلي عطا بهشون نزديك تر شده بود هر چند مثل قبل كنار گوش گلابتون ازش تعريف و تمجيد نمي كرد و به نظر گلابتون سنگين تر شده بود اما باز همون نگاه هاي گاه و بي گاه و نزديك شدن هاشو كه مي ديد ترجيح مي داد كاملاً باهاش جدي باشه .
ـ موهاي نارنجيت رو بزن كنار .
آهو موهاشو كه تو چشمش ريخته بود با يه دست بالا نگه داشت تا گلابتون بتونه چشمش رو آرايش كنه .
ـ سايه هم بزنم برات ؟
ـ نه فقط خط چشم بكش .
گلابتون با دقت شروع به كار كرد كه آهو گفت :
ـ خوب بكش ها ...
كمي سكوت كرد و دوباره گفت :
ـ كلفت نكش ها ، باريك باشه .
گلابتون از پرحرفي او خسته شد و گفت : ميزاري به كارم برسم يا نه ؟
آهو خنديد و گفت : سريع .
گلابتون در حين آرايش آهو گفت :
ـ منم امروز قرار دادم .
آهو چشمش رو باز كرد كه مژه هاش برس به مژه و پشت چشمش كشيده و كار گلابتون خراب شد و اونو عصبي كرد .
ـ خرابش كردي ، يه دقيقه آروم نمي گيري ؟!!!
آهو اهميت نداد و گفت :
ـ جدي تو هم امروز قرار داري ؟
گلابتون در حالي كه دستش رو كه سياه شده ، پاك مي كرد با حرص گفت :
ـ آره .
ـ چرا هر وقت من قرار دارم تو قرار داري ؟
گلابتون براش چشم غره رفت و در حالي كه بلند مي شد بره آرايش پاك كن براي پشت چشم آهو بياره گفت :
ـ شايد هر دو يه وقت بي كار ميشيم .
آهو كه انگار مجاب نشده بود فقط سري تكون داد و گفت :
ـ خب مي تونيم با هم از خونه بريم ، اين طوري ديگه نياز نيست هر كدوم بهونه هاي مختلف بياريم .
گلابتون سمت تخت برگشت كنار او كه دراز كشيده بود ، نشست و گفت :
ـ من ديرتر از تو قرار دارم .
ـ خب قرارت رو بنداز جلو .
ـ نمي شه .
ـ خب پس با من و فرزين بيا بريم بيرون بعد سر قرار مي رسونيمت .
گلابتون كه از شنيدن اسم فرزين كلافه شده بود گفت :
ـ من بايد برم حموم و آماده شم ، نگران بهانه جور كردن منم نباش ، خودم مي دونم چي كار كنم .
آهو همون طور كه دراز كشيده بود گفت : ولي من كه ميرم سر قرار بعدش عذاب وجدان مي گيرم ...
گلابتون چيزي نگفت ، آهو ادامه داد :
ـ از اينكه مامان و بابا رو گول مي زنم و بهشون دروغ مي گم ...
گلابتون به ساعت نگاهي كرد و گفت :
ـ چشم هاتو ببند .
آهو با حس بدي چشم هاشو بست . همون طور كه گلابتون از نو براش خط چشم مي كشيد گفت :
ـ حالا ساعت چند قرار داري ؟
گلابتون كمي مضطرب بود گفت : شش .
ـ خب ما هم پنج قرار داريم زياد فاصله اي نيست .
گلابتون كمي فكر كرد . هر لحظه اضطرابش به وضوح بيشتر مي شد :
ـ منم همون پنج باهات ميام بيرون .
ـ چرا نظرت عوض شد ؟
گلابتون كمي سكوت كرد ، انگار مردد بود كه چيزي رو بگه يا نه .

آهو چشم هاشو باز كرد و گفت : تموم شد ؟
گلابتون سري تكون داد و سمت آينه رفت و به خودش نگاه كرد . آهو لبه ي تخت نشست و گفت :
ـ چيزي شده ؟
گلابتون لبخند مصنوعي اي زد تا ترسي كه از ظاهرش مشهود بود رو برهاند .
ـ نه چه طور ؟
آهو شونه هاشو بالا انداخت و چيزي نگفت . گلابتون لبخندي زد و گفت :
ـ راستش امروز تو خونه ي آيدين قرار داريم ...
آهو حس كرد ولتاژ قوي بهش وصل كرده باشند . ناباور پنج بار پشت سر هم پلك زد و بعد خوب به او نگاه كرد و تقريباً داد زد :
ـ چي گفتي ؟
گلابتون براش چشم غره رفت و گفت :
ـ كر شدي مگه ؟
آهو ناباور سرش رو به طرفين تكون داد و گفت :
ـ يعني تو مي خواي بري خونه ش ؟
گلابتون روي صندلي پايه بلند اتاقش نشست و با خونسردي گفت :
ـ آره .
بعد دستش رو به علامت سكوت روي بيني گذاشت و گفت :
ـ دامون تو سالنه .
صداي آهو انگار از ته چاه مي اومد :
ـ چرا ؟!
گلابتون نفسي مشابه آه بيرون داد و گفت :
ـ چرا اينقدر تعجب كردي ؟چه عيبي داره ؟
آهو مثل فنر از جاش بلند شد و در حركاتش عصبانيت مشهود بود . سمتش رفت و گفت :
ـ گلاب تو ديوونه شدي ؟ خودت رو زدي به اون راه ؟ نمي فهمي چي شده و چي مي گي ؟
گلابتون حس مي كرد سرش درد مي كنه ، افكار خودش كم بود حالا اظهار نظرات آهو .
ـ آهو بشين سرم گيج رفت ، نمي فهمم چي مي گي ...
آهو وا رفت . با تعجب نگاهش كرد و گفت :
ـ گلاب ديوونه شدي ؟؟؟
گلابتون همون طور كه پيشوني رو با انگشتاش مي ماليد گفت :
ـ گلاب و مرض ، هي يه بار ، دو بار ...
آهو پوفي كشيد و گفت :
ـ مسخره نشو ، جدي كه نمي گي .
گلابتون ذره ذره عصبي مي شد .
ـ يعني بهم ميخوره در حال شوخي باشم ؟
آهو لبه ي تخت نشست و سعي كرد زياد عصبانيتش رو بروز نده :
ـ من سر در نميارم ، والا سر در نميارم ، چي مي گي ؟ چرا ازت خواسته تو خونه ش قرار بگذاري ؟ چرا نميبرت بيرون ؟
ـ آهو بس كن كولي بازي هات رو ، ما هميشه ميريم بيرون ، امروز داشتم تلفني صحبت مي كردم ، خودم پيشنهاد دادم قرار بگذاريم ...
آهو با چشم هاي گرد شده گفت : تو گفتي بري خونه ش ؟
گلابتون حين چشم غره رفتن به او گفت :
ـ نه خودش گفت امروز دعوتم ميكنه خونه ش ...
شونه هاي آهو فرو افتاد
ـ تو هم قبول كردي ؟
ـ آره خب ، ببين آيدين اين طوري كه تصور كني نيست ، خب شايد يه كم زيادي روشن فكره ،ولي باور كن براش عاديه ، وقتي من با تعجب پرسيدم چرا خونه ش ، اونم كلي تعجب كرد و ازم پرسيد مگه دعوتم كنه خونه ش مشكلي پيش مياد ؟ منم اول مثل تو فكر كردم ولي خب براي آيدين يه چيز عاديه ...
ـ چي عاديه ؟ حتماً همه ي دوست دختر هاشو خونه ش دعوت مي كنه ...
گلابتون با اخم هايي كه خيلي زود چاشني چهره ش شده بود در مقابل حرف آهو واكنش نشون داد:
ـ آهو درست صحبت كن .
ـ چي چي رو درست صحبت كن ؟ تو داري مي ري خونه يه پسر مجرد منم دختر خاله ت هستم ، فعلاً مغز تو رو خر خورده ، براي منو نخورده كه بگذارم بري .
گلابتون پوزخندي زد و گفت :
ـ من نيازي به اجازه تو ندارم .
آهو عصبي گفت :
ـ به جون مامانم قسم اگه بگذارم بري ...
ـ بي خود جون خاله رو قسم نخور ، در ثاني تو كارهاي من دخالت نكن ، من نيومدم باهات مشورت كنم فقط گفتم كه در جريان باشي ...
آهو عصبي سرش رو بين دو تا دستاش گرفت و گفت :
ـ گلابتون تو چت شده ؟ هان ؟ اصلاً سر در نميارم ، خودت نيستي ، اين پسره مغزت رو شستشو داده ؟
ـ دفعه آخريه كه بهت مي گم راجع بهش درست صحبت كني ...
آهو نگاهش كرد و گفت :
ـ بابا اين فرزيني كه تو بهش مي گي خيلي وقيحه و قبولش نداري تا به حال چنين درخواستي از من نكرده .
ـ چرا اين قدر شلوغش كردي ؟ بهت مي گم كه آيدين منظور خاصي نداره .
آهو با شك و ترديد گفت :
ـ اگه داشت چي ؟
گلابتون با اطمينان گفت :
ـ نداره .
آهو متاسف سري تكان داد و گفت :
ـ گلابتون تو عوض شدي ، خودت نيستي ، يادته چه قدر درباره ي پسرا و كاراشون بهم اخطار مي دادي و چه قدر نصيحتم مي كردي ؟ حالا چي شده ؟ خواهش مي كنم نرو ، من حس خوبي نسبت به اين دعوت ندارم ...
ـ من خودم اول نسبت به آيدين و رابطه م بدبين بودم ولي الان بهش مطمئنم ...
ـ نه تو هنوزم بدبين هستي ولي حست همه ي بدبيني تو انكار مي كنه ، من مطمئنم تو عاشق اين پسره شدي ، مطئنم ، تو كور شدي ، گلاب چشمات رو باز كن ...
گلابتون كفري از روي صندلي پايين رفت و گفت :
ـ ببين از منبر بيا پايين نيازي به نصيحت هات ندارم ، به قول خودت من يه عمري تو رو نصيحت مي كردم ، پس الان خودم تشخيص ميدم چي درست چي نيست .
آهو با حال زاري گفت :
ـ از همين مي ترسم ، از اينكه احساست بهت غلبه كرده باشه و نتوني تشخيص بدي ...
گلابتون چشم هاش از عصبانيت گرد شده بود گفت :
ـ آهو يه نمه ديگه موعظه بيايي سقف رو رو سرت خراب مي كنم .
آهو سرش رو بين دستاش گرفت و سعي كرد به هيچ چيز فكر نكنه .
صداي زنگ كه بلند شد گلابتون با صداي بلند طوري كه دامون تو سالن در حال تمرين بود بشنوه گفت :
ـ دامون ببين كيه باز كن !!!

 

دامون گيتارش رو روي مبل گذاشت و بلند شد رفت سمت آيفون ، دختري باهاش احوالپرسي كرد و گفت كه چند لحظه بره جلوي در .
آهو سرش رو بالا گرفت و با اخم به گلابتون نگاه كرد . گلابتون كه از اون همه حس منفي اي كه آهو بهش تزريق كرده كلافه شده بود گفت :
ـ آهو خواهش مي كنم يه كلمه ديگه هم نگو.
ـ گلاب...تون ...من نگرانتم ...
باز داشت يادش مي رفت كه اسمش رو مخفف صدا نزنه . گلابتون روشو گرفت و گفت :
ـ من كم كم برم حاضر شم .
آهو با شانه هايي افتاده و بحث بي حاصلش بلند شد و به ساعت نگاه كرد .
ـ منم برم خونه لباس هامو بپوشم .
گلابتون لحظه اي برگشت و به او نگاه كرد بعد دوباره روشو گرفت و جلوي آينه مشغول شد .
آهو سمت در اتاق مي رفت و فكر مي كرد . به در رسيده بود كه حس كرد شايد با اصرار بيشتر متقاعدش كنه . مصمم شد ، ايستاد و برگشت . گلابتون جلوي آينه پد آرايش تو دستش بود ولي به فكر رفته و مستقيم تو آينه نگاه مي كرد . آهو حتي نتونست لبخند بزنه ، كلمات در ذهنش مرده بودند . آهي بيرون داد و كمي فكر كرد بايد يه چيز ديگه اي هم مي گفت . مطمئن بود هر چي بگه باز گلابتون كار خودشو مي كنه ولي خودش رو سرزنش كرد كه بايد سعي خودش رو بكنه :
ـ ميگم گلابتون ...
گلابتون كه پَد به دست جلوي آينه خشكش زده بود برگشت نگاهش كرد و با تعجب گفت :
ـ تو هنوز اينجايي ؟
ـ آره .
گلابتون دوباره رو به آينه برگشت .
آهو سكوتي كه مي رفت تا ثانيه ثانيه كشدار بشه رو شكست :
ـ گلابتون نظرت چيه بهش زنگ بزني و بگي يه قرار بيرون خونه بگذاريد ؟ به خدا هيچي نميشه ، خيلي هم بهتره .
ـ بعد آيدين پيش خودش فكر مي كنه من چي امل هستم ، نمي خواد كه منو بخوره ، تو هم برو آماده شو و به قرارت برس ...
ـ به خدا اگه من برم دلم پيش تو مي مونه ، من با دلشوره كجا برم ؟
گلابتون لبش رو گزيد و در آينه به تصوير خودش چشم دوخت . او زيبا بود ، خيلي ، چشم هاي طوسي تيره ، بيني كوچك و سر بالا كه با چانه ي خوش فرمش صورتش رو زيبا تر جلوه مي داد ، موهاي خرمايي ابريشمي ، اندامي ظريف و حركات دلنشين ، اين خطرناك نبود ؟ هنوز به آينه چشم دوخته و هري دلش پايين مي ريخت . با ترس به تصوير خودش نگاه مي كرد .
آهو دوباره سكوت رو شكست ...
ـ چي مي گي ؟
گلابتون ديگه ظرفيت تحملش تموم شده بود . سينه اش از حرص با نفسي بالا و پايين شد و با صداي بلندي گفت :
ـ آهو بسش كن ، حتي يه كلمه ديگه هم نشنوم ...
آهو شوكه از صداي بلندش با چشم هاي گرد شده از تعجب بهش چشم دوخت ...
دامون جلوي در ايستاده و با تاليا صحبت مي كرد .
ـ نه از پشت آيفون نشناختمتون .
تاليا لبخندي زد و ساكي از كيفش در آورد و روي دو دستش گذاشت و سمت دامون گرفت .
دامون نگاهش كرد و خواست بپرسه اين چيه ؟ كه خود تاليا گفت :
ـ از آهو بابت قرض دادن لباس هاش از طرف من تشكر كنيد ، همه رو دادم خشكشويي ...
دامون ساك رو گرفت و گفت :
ـ اين چه حرفيه ، قابلتون رو نداشت .
ـ ممنون ، پس من ديگه ميرم ، به بچه ها سلام برسونيد و بابت اون شب تشكر كنيد .
دامون با نارضايتي گفت :
ـ خب حالا بياييد داخل چرا داريد ميريد ؟ بچه ها خونه هستن ...
تاليا لبخند گرمي زد و گفت :
ـ باز هم ممنون ، مثل خانواده تون مهربونيد ، ولي من بايد برم پدرم رو ببرم نوبت دكتر داره .
دامون لبخندي زد و گفت :
ـ پس دفعه بعد بياييد ، بچه ها بدونن تا اينجا اومديد و رفتيد ناراحت ميشن ...
تاليا لبخند ديگري زد و گفت :
ـ حتماً .
و خداحافظي كرد و رفت . دامون نگاهي به لباس هاي منظم تا شده ي آهو تو ساك انداخت و سمت خونه برگشت . پشت اتاق گلابتون رسيد و ايستاد . دستش به دستگيره رفته بود كه صداي اهو باعث كنجكاوي و مانع پايين كشيدن دستگيره شد .
ـ باشه من ديگه چيزي نمي گم ، هر كاري دلت مي خواد بكن ...
براي دامون جاي تعجب و شك داشت ، صداي گلابتون از بغضي نشكسته مي لرزيد ...
همزمان با شنيده شدن صداي گلابتون او هم دستگيره رو پايين كشيد .
ـ بهترين كار رو مي كني ...
آهو برگشت و سينه به سينه با دامون شد . دامون نگاهي به آن دو انداخت بعد ساك رو طرف آهو گرفت و رو به قيافه ي گرفته اش گفت :
ـ آهو اينو دوستت تاليا آورده لباساته ...
آهو انگار دق دلي شو همون لحظه بايد خالي مي كرد . ساك رو كه طرفش گرفته شده بود پس زد ، روي زمين واژگون شد و لباس ها ازش بيرون افتاده و به هم ريخته روي زمين پخش شد و آهو بدون ايستادن از اتاق خارج شد .
دامون چند ثانيه به رفتن آهو نگاه كرد بعد برگشت به گلابتون نگاه كرد كه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: